Socialisten horen links van aard te zijn. Maar wat is links van aard? De
meeste mensen zullen zeggen dat solidariteit, emancipatie en sociale zekerheid
bij links horen. Anderen zullen zeggen dat links staat voor duurzaamheid en een
groene wereld. Rechtse mensen beweren dat links staat voor luiheid en
onverantwoordelijkheid. Iedereen heeft een eigen blik op links. Je kunt die
blik verdelen in rechts socialisme en links socialisme.
Het rechtse socialisme kun je ook
reformisme noemen. De eerste rechtse socialisten waren te vinden binnen de
sociaal democratie. Tot de Russische revolutie noemde alle socialisten zich
sociaal democratisch. Binnen die sociaal democratie waren twee stromingen. De
revolutionairen en de reformisten.
De reformisten wouden geen
socialistische revolutie. Ze wouden een evolutionaire weg naar het socialisme.
Het is ironisch dat de rechtse socialisten in het begin nog geloofde in het
socialisme. Alleen hun methodes waren anders dan die van de revolutionaire
socialisten. De rechtse socialisten hadden in 1914, de leiding in bijna alle
arbeiderspartijen van Europa. Toen de imperialisten aan de eerste wereld oorlog
begonnen, steunde de arbeiderspartijen elk hun eigen land. De Duitse sociaal
democratie steunde de keizer, de Franse en Britse socialisten steunde hun
burgerlijke republiek/monarchie. In deze tijd hadden linkse socialisten het
moeilijk. Door hun verzet tegen de oorlog werden ze zwaar geïntimideerd, zowel
door de imperialistische overheid als de rechtse socialisten die de oorlog
steunde!
In 1917 begon de Russische Revolutie. De revolutionaire socialisten onder de leiding
van Vladimir Lenin grepen de macht. Dit konden de rechtse socialisten niet
toelaten. Vooral omdat de Russische revolutie veel steun had bij leden van hun
arbeiderspartijen. Dus keerde de sociaal democratie, de Russische revolutie de
rug toe. De rechtse socialisten stemde ermee in, dat 150.000 soldaten naar
Rusland gestuurd werden om de socialistische revolutie neer te slaan.
Ook in Europa speelde de rechtse
socialisten een verraderlijke rol. In Duitsland hielpen ze de burgerij om aan
de macht te blijven. Friedrich Ebert van de Sociaaldemocratische Partij van Duitsland, werd rijkspresident en
keerde zich fel tegen de linkse socialisten. Die linkse socialisten stonden
onder leiding van Rosa Luxemburg en Karl Liebknecht. In tegenstelling tot de
rechtse socialisten wouden Luxemburg en Liebknecht een radendemocratie. Een
democratie gebaseerd op het sovjet model. Dat wouden de rechtse socialisten
absoluut niet. Ze stuurde het Duitse leger en rechtse paramilities op de linkse
socialisten af. Luxemburg en Liebknecht werden vermoord en de Duitse burgerij
bleef aan de macht!
De revoluties in Europa mislukte
grotendeels door het verraad van de arbeiderspartijen, die de kant kozen van de
burgerij en het kapitalisme. De linkse socialisten besloten zich ‘’communistisch’’
te noemen. Deze term was sinds de dood van Karl Marx ( 1883 ) niet meer in
gebruik bij marxisten! Nu begonnen linkse socialisten zich weer communisten te
noemen.
Ze wouden daarmee aantonen dat ze
revolutionair en antireformistisch waren. De sociaal democratie werd een term
voor de rechtse socialisten en hun reformistische koers.
De verschillen tussen de rechtse
socialisten en linkse socialisten
waren na 1917 zeer
duidelijk:
-
De
rechtse socialisten steunde de parlementaire democratie
-
De
linkse socialisten steunde de radendemocratie
-
De
rechtse socialisten wouden samenwerken met kapitalistische partijen
-
De
linkse socialisten waren fel tegen elke samenwerking met kapitalistische
partijen
-
De
rechtse socialisten steunde het kolonialisme
-
De
linkse socialisten waren felle tegenstanders van het kolonialisme.
De opkomst van het stalinisme gaf de rechtse socialisten een sterk
propagandamiddel. Na de dood van Lenin en degeneratie van de Sovjet-Unie konden
de rechtse socialisten, de communisten makkelijk neerzetten als ‘’revolutionair
dictatoriaal tuig’’. Rond 1928 splitste zich enkele linkse socialisten af van
de communistische beweging. De rede was duidelijk. Ze zagen in Joseph Stalin
een groot gevaar. Een gevaar dat terecht bleek. Stalin bouwde een totalitaire
dictatuur op en schakelde alle revolutionaire leiders van 1917 uit.
De
communisten werden spreekbuizen voor het ‘’socialisme
in eigen land’’. Allemaal moesten ze de Sovjet-Unie kritiekloos steunen.
Wie dat niet deed werd geroyeerd en stond alleen. Veel communisten konden het
zich niet permitteren om buiten hun partij te leven. Daarom steunde vele
kritiekloos Stalin! Sommigen uit blind idealisme, anderen uit angst voor de
partijleiding!
Tussen 1928
en 1991 was politiek links verdeeld in twee kampen. Je had de sociaal
democraten ( rechtse socialisten ) en de communisten ( stalinisten ). De linkse
socialisten hadden weinig steun, dat kwam omdat de rechtse socialisten de
meeste steun hadden onder de arbeiders. Die konden zich beter vinden in de
‘’democratische’’ retoriek van de sociaal democratie.
De
stalinisten genoten ook populariteit en dat verzwakte de linkse
antistalinistische socialisten. Toch waren er belangrijke linkse socialistische
groepen en leiders. De bekendste is misschien; Leon Trotsky. Deze Russische revolutionair was de leider van het
Rode Leger tijdens de Russische burgeroorlog. Hij en Lenin leidde in 1917 de Russische Revolutie. Trotsky keerde zich
tegen Stalin en werd daardoor gedeporteerd uit de Sovjet-Unie.
Een andere
bekende linkse socialist was Henk
Sneevliet. Sneevliet was een Nederlander die meehielp aan de oprichting van
de Indonesische en Chinese communistische partij. Hij verliet de Communistische Partij van Holland in
1928 en stichtte de Revolutionair
Socialistische Partij. Henk Sneevliet was een vurige marxist en keerde zich
tegen de rechtse socialisten van de sociaal democratie. De Sociaal Democratische Arbeiders Partij in Nederland kon hem niet
uitstaan.
In Spanje stichtte de linkse socialisten in 1935; de Arbeiders Partij van de Marxistische Eenheid ( POUM ). De POUM
vocht tegen het fascisme tijdens de Spaanse burgeroorlog. Maar de stalinisten
van de Spaanse Communistische Partij
waren fel tegen de POUM, omdat die zo antistalinistisch was. Met steun van de
rechtse socialisten werd de POUM verboden, haar leden opgepakt en vermoord.
Stalin’s NKVD heeft heel wat linkse socialisten in Spanje laten executeren!
Na de
tweede wereld oorlog stonden de linkse socialisten heel zwak. Daarom besloten
sommige linkse socialisten om te gaan werken binnen de sociaal democratie. Ze
hoopte dat ze de arbeidersklasse konden radicaliseren en zo de sociaal
democratie weer revolutionair konden maken. In Groot Brittannië waren de linkse
socialisten zeer succesvol binnen de Britse; Partij van de Arbeid ( Labour Party ). Revolutionaire socialisten
verenigde zich rond de krant; Militant.
Al snel groeide de aanhang van de revolutionairen binnen Labour, tot ongenoegen
van de rechtse partijleiding.
Deze
tactiek werd door veel linkse socialisten nagestreefd. Hun idealen kregen veel
steun van jongeren binnen de sociaal democratie. Maar de oudere laag was fel
tegen de marxistische opvattingen van de linkse socialisten. De rechtse leiding
van de sociaal democratie besloot eind jaren 50 om af te stappen van het
marxisme. Met deze stap begon de degeneratie van de arbeiderspartijen in de
kapitalistische leer!
De opkomst
van Nieuw Links binnen de sociaal
democratie gaf de linkse socialisten wat hoop. In 1968 kwamen veel jongeren in
opstand tegen het kapitalisme en imperialisme. Men was de oude cultuur zat.
Veel jongeren verklaarde zich marxistisch en steunde revolutionaire groepen.
Helaas waren het dogmatische maoïstische groepen, die de meeste steun van
studenten en jongeren kregen. Vooral West Europese studenten schaarde zich
achter de vlag van Mao Zedong. In blind idealisme verheerlijkte ze de
Volksrepubliek China en het maoïsme! De meeste linkse studenten van 1968, zijn
hedendagen weer burgerlijk ingesteld!!
Verschillende maoïstische partijen ontstonden in Europa. Zoveel zelfs dat
de Binnenlandse Veiligheidsdienst van Nederland een eigen maoïstische partij
oprichtte. De Marxistisch Leninistische
Partij van Nederland was een neppartij, opgezet door de veiligheidsdienst.
Het doel van de MLPN was om contact te krijgen met het maoïstische China en zo informatie
te verzamelen. Leden van de MLPN werden naar China gestuurd om het maoïsme te
bestuderen. Zonder dat de Chinese overheid het wist, waren de leden van de MLPN
in werkelijkheid spionnen voor de Nederlandse staat. In 1989 werd de neppartij opgeheven.
De BVD vond het niet meer nodig om China te bestuderen. Het land was
ondertussen al staatskapitalistisch geworden en had het maoïsme opzij gezet.
Hoewel de
MLPN succes had in China, was een andere maoïstische partij veel succesvoller.
In 1972 stichtte de zakenman; Daan Monjé de Socialistische Partij. Deze maoïstische partij was in het begin
zeer dogmatisch maoïstisch. Maar na de dood van Mao in 1976, begon de partij
naar een ‘’socialisme binnen Nederland’’ te zoeken. De SP had succes omdat men
zich minder met theorie ging bezig houden. Activisme was het doel,
buitenparlementaire acties. Toen Daan Monjé stierf werd hij opgevolgd door Jan
Marijnissen. Hij bouwde de SP uit tot een klassieke sociaal democratische
partij. Socialisme werd steeds minder het einddoel. In 2012 is de SP al bereid
om met de burgerij samen te werken!
De linkse
socialisten werkte nog steeds binnen de traditionele arbeiderspartijen. Maar
daar kwam in de jaren 80 een einde aan. De opkomst van het neoliberalisme
versnelde de verrechtsing van de sociaal democratie. De rechtse socialisten
lieten zich steeds vaker leiden door de propaganda van de burgerij en het
kapitalisme. Toen het stalinisme in 1989 viel, kwam ook een einde aan de
socialistische leer binnen de sociaal democratie. Alle arbeiderspartijen
verklaarde dat het socialisme verledentijd was. Men zocht naar een derde weg.
Een weg tussen het kapitalisme en het socialisme in. In werkelijkheid draaide
alle sociaal democraten naar rechts. Daarom besloten de linkse socialisten om
de oude arbeiderspartijen te verlaten.
In Groot Brittannië royeerde de Partij van de Arbeid, de linkse socialisten van de Militante Tendentie. Daarmee verloor ook de Britse sociaal democratie haar laatste marxistische leden. De rechtse partijleiding adopteerde NEW LABOUR, een uitvinding van Tony Blair. Deze rechtse socialist werd een trouwe vriend van het Amerikaanse imperialisme. Hij steunde de Amerikanen tijdens de Afghanistan en Irak oorlog.
De
stalinisten verdwenen na 1990. De Communistische
Partij van Nederland, fuseerde met de pacifistische socialisten van de Pacifistische Socialistische Partij en
de progressieve christenen van de Politieke
Partij Radicale, tot GroenLinks.
Deze burgerlijke linkse partij, degenereerde al snel in een sociaal liberaal
nest van salonsocialisten en aanhangers van een ‘’sociaal’’ kapitalisme.
Na de
verrechtsing van de oude arbeiderspartijen kun je zeggen dat de term; rechtse
socialisten toebehoord aan nieuwe burgerlijke linkse partijen. Partijen zoals
de SP in Nederland en DIE LINKE in Duitsland. Want rechts socialisme is de klassieke
sociaal democratie. Aangezien de oude arbeiderspartijen zo gedegenereerd zijn,
kun je die niet eens meer rechts socialistisch noemen!
Welke
politieke partijen kun je anno 2012 rekenen tot de rechtse socialisten.
-
De Nederlandse; Socialistische Partij
-
De Duitse; DIE LINKE
-
De Noorse; Socialistische Linkse Partij
-
Het Griekse; Synaspismós
Het probleem is echter dat de oude
sociaal democratie nog vaak als links wordt neergezet. Echter door hun enorme
verrechtsing onderscheiden ze zich nauwelijks van de burgerlijke partijen. Hoe
reformistisch ze ook waren, rechtse socialisten zijn tegen het neoliberalisme
en voor een klassieke sociale markt economie. Hedendaagse sociaal democraten
zijn dat niet!
Welke partijen zijn dan links
socialistisch?
-
Socialistische Partij ( Engeland, Wales, Shotland )
-
Socialistische Partij ( Ierland )
-
Linkse Socialistische Partij ( België )
-
Socialistische Linkse Partij ( Oostenrijk )
Wat is het echte verschil tussen rechts
socialisme en links socialisme?
Links socialisme
wil een socialistische radenrepubliek. Rechts socialisme wil slechts een
‘’menselijker en socialer’’ kapitalisme.
Linkse socialisten
waarschuwen tegen
rechtse (a)sociaal democraten
