Door de slechte ervaringen met het stalinisme, maoïsme en dogmatische revolutionairen heeft het socialisme veel steun verloren. Zeker nadat de sociaal democraten rond 1990 afstand namen van belangrijke socialistische principes. De sociaal democratie was de oorspronkelijke benaming voor het socialisme. De term sociaal democratie komt van alle socialisten die Karl Marx en Ferdinand Lassalle steunde. Nu in de 21ste eeuw is de sociaal democratie een verrechtste ideologie geworden. De revolutionair socialisten noemen zich niet meer sociaal democratisch, mede door het verraad van sociaal democratische leiders aan het socialisme.
Maar wat is socialisme? Socialisme is een
politieke ideologie die verschillend geïnterpreteerd wordt. Je hebt twee
belangrijke stromingen binnen het socialisme. De revolutionaire socialisten en
de evolutionaire socialisten. Uit die evolutionaire socialisten zouden later de
leiders van de sociaal democratie ontstaan en uit de revolutionaire socialisten
zouden de marxisten, leninisten, stalinisten, trotskisten en radencommunisten voortkomen.
Om het socialisme te begrijpen moet je kijken
naar de economische orde die heerst op onze planeet. Deze orde heet
kapitalisme, de heerschappij van het geld. Geld is het meest belangrijke
onderdeel van het kapitalisme. Geld krijgen is heel belangrijk voor iedereen,
want het bepaald of je arm of rijk bent. Wie niet volgens markt idealen denkt
kan al snel failliet gaan. Je kunt nooit meer uitgeven dan je hebt. Althans zo
beweren de kapitalisten dat het moet. De drijfkracht achter het kapitalisme is
hebzucht. Bedrijven willen kost wat het kost rijker worden.
Het socialisme wil de macht van het
kapitalisme vernietigen. Socialisten willen dat de drijfkracht achter de
economie niet hebzucht is. Heel simpel gezegd; socialisten willen een gemeenschap
waarin de mensen centraal staan en niet het geld en de winsten. Helaas hebben
veel socialisten gecapituleerd voor de enorme propagandamachine van het
kapitalisme. Deze rechtse socialisten zijn hedendaags zo burgerlijk en braaf
geworden, dat ze geen bedreiging zijn voor de neoliberale krachten.
Wat zijn echte socialistische principes?
Werk en
inkomen
Voor het afschaffen van de BTW op
levensnoodzakelijke producten. Verhoog de winstbelasting. Voor een minimumloon
van 10 euro netto per uur zonder uitzonderingen vanaf 18 jaar. 200 euro
loonsverhoging ineens ter compensatie van de invoering van de euro en jaren van
"nullijn". Voor een herinvoering van de automatische prijsindex om de
inflatie te compenseren. Voor een 32 urige werkweek met behoud van inkomen en
volledige herbezetting door nieuw gecreëerde banen. Garantie op passend werk
voor iedereen. Een einde aan de flexibilisering. Alle arbeiders, inclusief
part-timers, invalkrachten en migranten werkers hebben recht op dezelfde
arbeidsrechten en loon. Gelijk loon voor gelijk werk! Voor een nationalisatie
onder arbeiderscontrole en -beheer van alle bedrijven die massa-ontslagen
willen doorvoeren.
Sociale en
publieke voorzieningen
Een einde aan de privatiseringen. Voor een
investeringsprogramma in het onderwijs, de gezondheidszorg, het openbaar
vervoer en de NUTS bedrijven om de jaren van bezuinigingen in te halen. Voor
een (her)nationalisatie van deze vitale sectoren onder gemeenschapscontrole en
-beheer. Voor gratis toegang tot deze diensten. Voor een grootscheeps programma
van sociaal woningbouw om de enorme tekorten in goedkope en goede woningen op
te lossen. Een einde aan de grondspeculatie die de huizenprijzen de pan doet
uitschieten door middel van het onderbrengen van alle grond in
gemeenschapshanden. Maak besteding van publieke gelden ook voor iedereen
controleerbaar door middel van democratische raden waar zowel de arbeiders van
deze diensten zitten als hun gebruikers. Voor een herstel van de sociale
zekerheid. Alle uitkeringen en pensioenen omhoog naar 100% van het laatst
verdiende loon met het minimumloon als ondergrens en een koppeling aan de
lonen. De pensioen- en AOW-leeftijd verlagen naar 60 jaar, te beginnen met de
zwaarste beroepen.
Stop racisme
en fascisme!
Schaf de racistische immigratie-wetgeving af.
Onmiddellijke sluiting van alle vluchtelingengevangenissen. Los het armoede- en
oorlogsprobleem op in de ontwikkelingslanden waardoor mensen vluchten. Gelijke
rechten voor iedereen die hier woont, inclusief actief en passief kiesrecht
voor migranten. Geen spreekrecht voor nazi’s. Voor mobilisering van massale
tegenacties om te voorkomen dat extreem-rechts zich kan organiseren en
manifesteren.
Milieu
Voor grootsscheeps onderzoek en ontwikkeling
van alternatieve vormen van energie, zoals uit zon en wind. Pak de vervuiling
bij de bron aan, voor schonere productie technieken in de industrie. De
energiebedrijven in publiek bezit. Controle vanaf de werkvloer of de bestaande
milieu-wetgeving en veiligheidsmaatregelen wel wordt nageleefd. Voor een
uitbreiding en gratis beschikbaar stellen van het openbaar vervoer als
alternatief voor de auto.
Arbeiders Partij
Voor een strijdbare Arbeiders Partij die
opkomt voor een alternatief op het kapitalisme. Nee tegen coalities onder
neoliberale vlag. Voor het standpunt dat een Arbeiders Partij lokaal of op
andere niveaus waar de partij in een machtspositie zit de burgerlijke wet kan
overtreden in naam van de werkende mensen, jongeren en armen in de samenleving. It is better to break the law, than to
break the poor. Voor een politieke en democratische leiding van een
Arbeiders Partij om zo de strijd te organiseren tegen dit kabinet. Weg met de
regering Rutte!
Arbeidersbeweging
Voor een strijdbare en democratische
vakbeweging. Een vertegenwoordiger in de vakbeweging mag niet meer verdienen
dan de gemiddelde geschoolde arbeider en dient door de achterban gekozen en
direct afzetbaar te zijn. Voor het recht om te demonstreren en te protesteren!
Nee tegen zogenaamde anti-terreur wetten die onze democratische rechten
beknotten. Voor de opening van de boeken van de grote bedrijven. Deze zeggen
zogenaamd verlies te draaien terwijl het ze gaat om winstmaximalisatie. Laat ze
maar eens bewijzen hoeveel verlies ze draaien, hoeveel ze investeren in hun
materiaal en in hun personeel.
Vrede
Geen steun aan imperialistische inmenging of
oorlogen. In plaats daarvan steun aan de arbeidersbeweging in het buitenland,
die als enige in staat zal zijn voor blijvende vrede en democratie te zorgen. Geen
deelname aan ‘vredesmissies’, die, waar dan ook ter wereld, slechts de belangen
van de Westerse multinationals dienen en het terrorisme zullen stimuleren, in
plaats van het welzijn van de gewone mensen te verbeteren. Troepen terug uit
Afghanistan! ederland uit de NAVO, de WTO en de Wereldbank. Geen steun aan
imperialistische instrumenten van de heersende elite.
Socialisme
en internationalisme
Onteigening van de grote bedrijven die de
economie domineren: industrie, infrastructuur, banken en andere financiële
instellingen. Compensatie van aandeelhouders alleen op basis van bewezen
behoefte. De productiemiddelen in handen van de gemeenschap en democratisch
gepland voor de voorziening in de behoeften van de miljoenen, niet de
miljonairs. Voor volledige democratie. Alle functionarissen worden gekozen en
staan onder controle van diegenen die hen gekozen hebben: niet alleen de
regering en de volksvertegenwoording, ook de bestuurders van bedrijven, de
rechters en de politiecommissarissen. Voor een vrijwillige federatie van
socialistische staten in Europa als alternatief op het EU van de bazen. Dit als
eerste stap op weg naar een wereldfederatie van socialistische staten!
De principes hier genoemd zijn van Socialistisch Alternatief. Een
revolutionair socialistische groep in Nederland. Ze behoren tot het CWI, het Comité voor een Arbeiders Internationale.
Er zijn ook gematigde socialisten. Deze
socialisten zijn anders dan de revolutionaire socialisten. De gematigde socialisten wensen te werken binnen de parlementaire democratie. Vaak zijn ze
niet antimonarchistisch en niet echt revolutionair ingesteld. Gematigde socialisten willen meer staat en
minder markt. Het socialisme is voor hun eerder een ideaal van meer gelijkheid
binnen het kapitalisme, dan echt een alternatieve economie. De grootste
verschillen tussen gematigde socialisten en de sociaal democraten ligt vaak
in hun afkeer van de EU en het neoliberalisme. De moderne sociaal democratie
steunt juist de EU en vaak ook het neoliberalisme, terwijl de gematigde socialisten vaak sceptisch kijken naar de Europese Unie.
Welke partijen in Europa zijn sociaal
democratisch en welke zijn gematigd socialistisch? Laten we eens kijken;
Nederland; Partij
van de Arbeid
Duitsland; Sociaaldemocratische
Partij van Duitsland
Frankrijk; Socialistische
Partij
Spanje; Spaanse
Socialistische Arbeiders Partij
Ierland; Arbeidspartij
Groot Brittannië; Arbeidspartij
Vlaanderen; Socialistische Partij Anders
Wallonië; Socialistische
Partij
Portugal; Socialistische
Partij
Griekenland; Pan Helleense Socialistische Beweging
Scandinavië; Sociaal Democraten en Arbeidspartijen
Deze partijen kun je niet echt tot de socialistische partijen meer rekenen. Ze zijn zo zeer verrechtst dat ze nauwelijks te onderscheiden zijn van de kapitalistische partijen. De sociaal democratie is geen socialistische ideologie meer.
Welke partijen zijn gematigd socialistisch
in Europa?
Nederland; Socialistische
Partij
Duitsland; DIE
LINKE
Frankrijk; Linkse
Partij
Spanje; Verenigd
Links
Portugal; Links
Blok
Ierland; Sinn
Fein
Griekenland; Coalitie
van Radicaal Links
Denemarken; Socialistische
Volkspartij
Noorwegen; Socialistische
Linkse Partij
Wat willen de revolutionair socialisten
bereiken? De revolutionairen geloven niet in de parlementaire democratie. Juist
hierdoor werden ze massief vervolgd door de rechtse partijen tussen 1917 en
1940. Uiteindelijk werden veel burgerlijke overheden zelfs geholpen door de verraderlijke
sociaal democraten, die best bereid waren om de kapitalisten te helpen tegen
revolutionaire socialisten.
Voor revolutionair socialisten is de revolutie
belangrijk. Want alleen de arbeidersklasse kan die revolutie dragen. Nadat de
kapitalisten afgezet zijn moet een arbeidersstaat uitgeroepen worden. Deze
arbeidersstaat zal de grootste bedrijven nationaliseren en onder democratische
controle van arbeiders en consumenten stellen. De stalinisten/maoïsten
verschillen met de revolutionaire socialisten op dit vlak. Die willen dat alles
genationaliseerd wordt en dat de staat alles bepaald. Geen arbeidersraden, geen
democratische participatie maar partijleiders van de ‘’arbeiderspartij’’ moeten
alles besturen. Dat zie je vooral terug in de oude stalinistische landen, waar
de bonzen van de communistische partijen alles bepaalde.
Socialisme betekend niet meer staat en minder
markt. Helaas denken gematigde socialisten zoals de Nederlandse; Socialistische Partij daar anders over. Vooral in Scandinavië maken democratische socialisten enorm
veel compromissen met de sociaal democraten om in regeringen te komen. Hierdoor
verliezen de gematigde socialistische partijen hun imago als oppositie
partij en het vertrouwen van de linkse kiezer. De Nederlandse; Socialistische
Partij wil dolgraag meeregeren, de partij is breid om te onderhandelen met de kapitalistische
partijen en dat stelt de financiële markten wat geruster. De SP van Emile
Roemer lijkt steeds meer een sociaal democratische partij te worden.
Echte revolutionair socialisten zullen niet
onderhandelen. Die willen niet meeregeren in een kapitalistische
republiek/monarchie. Voor de revolutionairen draait alles om verandering en
revolutie. Geen compromissen met de aanhangers van het kapitaal, geen steun
voor de monarchie, de financiële markten of de NAVO. De bourgeoisie kan echter
tevreden zijn. De hoofdstroming binnen het socialisme is gematigd socialistisch
en zal veel compromissen maken puur uit parlementarisme.
Het traditionele beeld van het socialisme is
meer belastingen en duurdere producten. Dat zie je vaak in Scandinavië. Maar
echt socialistisch is dat juist niet! Want wat je daar ziet is sociaal
kapitalisme. Een sterke sociale zekerheid binnen een markt economie moet ergens
haar geld vandaan halen. Dus verhoogt een sociaal democratische regering de
belastingen om de sociale zekerheid te kunnen betalen. Noorwegen, Zweden en Denemarken
hebben de beste sociale zekerheid van de wereld. Alleen zijn de winkel
producten er duurder dan in de rest van Europa. Maar ook een sociaal
democratische staat blijft kapitalistisch, ze zullen nooit bedrijven
nationaliseren en onder democratische controle plaatsen. Hoe vreemd het ook
klinkt; Scandinavië heeft een kapitalistische markt economie. De winsten die de
bedrijven maken zijn nog steeds eigendom van de kapitalisten!
Bij rechtse mensen heeft het socialisme een
bittere smaak. Die denken met vrees aan een enorme overheid die veel geld rooft
van de hard werkende man. Hun zuurverdiende centen zullen dan gaan naar luie
mensen die niet willen werken. Zo denken vooral veel mensen uit de lagere
sociale klassen. Die zien hoe mensen zonder werk het toch nog goed hebben
dankzij een uitkering. Het maakt hun woedend wanneer zij 36 uur per week moeten
werken voor maandelijks 1500 euro netto, terwijl de buurman met zijn uitkering van 1500
euro geen werk heeft!
Deze rechtse types denken bij het socialisme
dat luie mensen beloond worden met het geld van de hard werkende arbeider. Vaak
behoren deze mensen ook tot de arbeidersklasse. Maar ze zien niet hoe ze
verleidt worden door rechtse propaganda van de lakeien van het kapitaal. Want
dat kapitalisme heeft er baat bij dat ook arbeiders hun steunen. De wereld
bestaat namelijk niet voor een meerderheid uit kapitalisten.
Het socialisme wil de klasse van de
kapitalisten vernietigen. Omdat volgens hun het niet eerlijk is dat de rijken
alles in bezit hebben. Revolutionaire socialisten werden/worden ook nog gehaat
door religieuze groepen. Dat heeft vooral te maken met het seculiere gedrag van
veel socialisten. Anders dan rechtse conservatieven zijn de socialisten
seculier van aard. Ze wensen een gemeenschap die geen religie nastreeft. De
katholieke en protestantse kerken waren al tijdens de jaren van Karl Marx,
vurige tegenstanders van het socialisme. Dat bleek een sterk wapen tegen de
socialisten, want veel arbeiders waren streng gelovig. Via de kerken werd dus
antisocialistische propaganda verspreid. Pas na 1968 verloren de kerken hun dominante
greep op de arbeidersklasse. Anno 2012 is de macht van de kerk nog verder aan
het afbrokkelen.
Feminisme is een belangrijk onderdeel van het
moderne socialisme. Vrouwen moeten volledig gelijkwaardig behandeld worden. Het
waren de socialisten die de vrouw een eigen stem gaf. Ook steunde de socialisten
de vrouwenbeweging. Je kunt zeggen dat zonder socialisme, de vrouwen veel
minder snel in opstand gekomen waren tegen de heerschappij van de man.
Socialisme en democratie zouden niet samengaan
beweren enkele rechtse types. Ze wijzen dan op de ervaringen met het stalinisme
in de Sovjet-Unie en het maoïsme in de Volksrepubliek China. Ze beweren dat het
socialisme met dwang mensen wil dwingen om solidair te zijn. Je krijgt de
klassieke antisocialistische propaganda te horen van socialisten die je
eigendom komen stelen, socialisten die je verbieden om een bedrijf te beginnen.
Het is waar dat onder het socialisme je niet meer dictator kunt spelen over een
bedrijf. Uiteindelijk zul je ook niet meer rijk kunnen worden door aandelen of
door puur economisch bezit. Maar 99% van alle mensen wordt toch nooit rijk, dus
waarom moet jij rijk worden? De rechtse mensen zeggen dat iedereen vrij moet
zijn om rijk te worden. Individualisme is echter bij socialisten buiten de
boot. Het gaat niet allemaal om jij maar om ons allemaal.
Communisme en socialisme zijn aan elkaar
verwant. Het communisme is de laatste fase binnen de marxistische ideologie.
Bij gematigde socialisten is het socialisme al de eindfase, bij marxisten
niet. Marxisten geloven dat de mensheid in fases leeft. De fase waar we anno
2012 leven is de fase van het laat kapitalisme, de laatste fase voor de opkomst
van het socialisme. Na het socialisme zal het communisme komen. Echter tussen
socialisme en communisme kunnen enkele tientalen jaren zitten. Het zal een volledige nieuwe denkwijzen van mensen vereisen voordat men in communisme kan leven. Maar mensen hebben al laten zien dat ze tot veranderingen in staat zijn. Neem de democratie maar als voorbeeld, dat werd 500 jaar geleden nog als ''oud Grieks idealisme'' neergezet, door de heersende Katholieke Kerk!
Wat bied het socialisme de arbeider? De
werknemer zal onder het socialisme geen werknemer meer zijn. Er zullen geen
werknemers en werkgevers meer zijn. De werkende klasse zal haar eigen baas
zijn. Zij verkiest haar leiders die elk moment weer afgezet kunnen worden.
Arbeiders zelfbestuur in bedrijven en in de politiek. De socialistische
politiek zal in dienst staan van de arbeidersklasse en doen wat de
arbeidersklasse eist. De winsten die gemaakt worden zullen toebehoren aan de
gemeenschap en niet aan een kleine elite. De gemeenschap kan democratisch
bepalen waar en hoe het geld voor gebruikt wordt. Via moderne technologie
kunnen de arbeiders participeren in het economische proces. Nu bepalen de
kapitalisten en hun lakeien onze economie. Maar onder het socialisme zullen dat
alle mensen zijn!
De kapitalisten zullen moeten leren leven als arbeider.
Voor sommigen zal dat lastig zijn. Zeker voor die rijke types die hun rijkdom
te danken hebben aan erfenissen en speculaties op de economische beurzen. Miljonairs zullen
allemaal onteigend worden. Niemand heeft het recht om miljoenen te bezitten.
Daarom zullen de rijken alles doen om hun bezit te verdedigen. Democratie en
mensenrechten zijn dan opeens niets meer waard. De heersende klasse zal terreur
gebruiken, daarom moeten de arbeiders bereid zijn om keihard terug te slaan
