Oost-Europeanen niet welkom

Nederlanders willen geen Oost Europeanen toelaten tot de arbeidsmarkt. Dat is het resultaat van een onderzoek uitgevoerd door Maurice de Hond. Acht van de tien Nederlanders, willen niet dat Roemenen en Bulgaarse arbeiders naar Nederland kunnen komen voor werk. Vanaf 1 januari 2014, mogen burgers uit de EU landen, Roemenië en Bulgarije ook werk doen in Nederland. Dankzij de economische crisis, de groeide armoede onder de Nederlandse arbeidersklasse en het anti-immigratie beleid van rechtse partijen, voelen velen er niets voor om buitenlanders toe te laten tot de Nederlandse arbeidsmarkt!

 ''Eigen Volks Eerst'' een klassieke zin van rechtse nationalisten. De racistische Centrum Partij was daar heel duidelijk in. ''Geen buitenlandse arbeiders voor Nederlandse banen'' brulde deze club neonazi's. In de jaren 80 werd nog flink tegen de CP gedemonstreerd. Ook tegen de CP86 en de Centrum-Democraten van Hans Janmaat was fel verzet tegen. Maar dat verzet zwakte af met de opkomst van het neoliberalisme, de ondergang van het stalinisme en de verrechtsing van de sociaal democratie! 

In de jaren 90 begonnen de neoliberale aanvallen. De hoofdrolspelers waren de VVD, PvdA en D66, onder leiding van Wim Kok in de Paarse kabinetten. Nederland had het verdrag van Maastricht in 1992 getekend en daarmee lid geworden van de Europese Unie. Deze EU werd een vrije handel zone waarin bedrijven en arbeiders konden wonen en werken waar ze maar wilde. Een Nederlands bedrijf kon makkelijk zich vestigde in bijvoorbeeld Frankrijk en Franse arbeiders mochten in Nederland wonen en werken. Dat was het idee achter de EU, want het Europese kapitalisme was al bezig met een exodus naar China. Daar was Deng Xiaoping bezig met vrije economische zones. Chinese arbeiders waren spotgoedkoop en werkte als de beste van de wereld. In de jaren 90 besloten meer bedrijven om hun productie te verplaatsen naar China. Door de oprichting van de EU hoopte de Europese leiders, dat sommige bedrijven misschien zouden blijven mede door het feit dat ze nu makkelijker konden vestigen in ( goedkopere ) Europese landen!

Oost Europa kwam tussen 2004 en 2007 bij de EU. Dat bleek een goudmijn voor het kapitalisme. Oost Europese arbeiders zijn goedkoper dan West Europeanen. Dus vertrokken veel bedrijven naar landen zoals Polen, waar het minimumloon slechts 347 euro per maand is. In Roemenië en Bulgarije zijn de loonkosten nog lager, daar is het minimumloon maar 158 euro per maand ( Bulgarije ). Terwijl westerse bedrijven zich verplaatste naar Oost Europa kwamen Oost Europeanen hier werken. Die waren best bereid om te werken voor het Nederlandse minimumloon, terwijl veel Nederlanders dat niet wouden. Oost Europeanen klaagde niet over uitbuiting en slechte arbeidsvoorwaarden, ze waren niets anders gewend in hun land. Onder het stalinisme hadden ze werk en zekerheid, maar het kapitalisme had dat allemaal kapot gemaakt!

Nederlanders vonden dat Oost Europeanen hun banen kwamen inpikken. Men legde de schuld bij de Oost Europeanen en niet bij de hebzuchtige kapitalisten. Nee, de kapitalist was niet schuldig volgens de domme Nederlanders, schuld zijn die Oost Europeanen die voor minimumloon werken. Rechtse populisten wisten al snel steun te winnen voor hun anti-immigratie standpunten. Leiders zoals Geert Wilders en Marine Le Pen zijn fel tegen immigratie vanuit Oost Europa!

De politiek luisterde niet naar de kritiek van Nederlandse arbeiders. Kapitalistisch links rond de PvdA en GroenLinks vonden dat kritiek op immigratie heel erg fout was. PvdA en GroenLinks vonden het juist goed dat Oost Europeanen hier kwamen werken en zich laten uitbuiten. Hierdoor groeide de afkeer van de ''multiculturele'' elite en het inheemse werkende volk. De ''Sociaaldemocratische'' Partij sprak zich al in de jaren 80 uit tegen gast-arbeiders die in Nederland kwamen werken. Dit was nog voor de oprichting van de EU en de SP kreeg op hun brochure; ''Gastarbeid en Kapitaal'' veel kritiek. Want de SP beweerde dat gastarbeiders uit landen zoals Turkije en Marokko, ''achtergesteld'' waren en daarom maar beter niet naar Nederland konden komen. Door hun ''achtergesteldheid'' waren ze makkelijk uit te buiten door kapitalisten. Dat klopt, maar om te zeggen dat die gastarbeiders minder waren dan inheemse arbeiders is door en door fout!

Met gastarbeiders hadden Nederlanders nooit een goede relatie. Dat werd duidelijk toen in augustus 1972, een woedende menigte arbeiders de aanval opende op een achterstandswijk in Rotterdam, waar veel Turkse gastarbeiders wonen. Toen een ''blanke'' moeder en haar drie kinderen uit hun huurhuis werden gezet door een Turkse huisbaas. Deze gebeurtenis en de geruchten er omheen leiden tot een explosie van volkswoede. Het vermoeden bestaat dat de Turkse huisbaas het pand wil omvormen tot een lucratief pension waar hij dag én nacht stapelbedden kon verhuren aan Turkse arbeiders. De afkeer van Turkse arbeiders groeide zo snel dat de wijken waar geen Turken woonde, heel duidelijk aangaven dat ze ''blank wouden blijven''. Extreem rechts speelde daar op in en riep de Rotterdammers op om de aanval in te zetten tegen de Turkse gastarbeiders!

De belangrijkste oorzaak van de woede was niet zozeer gericht tegen de Turken. De Rotterdammers waren meer woedend op de vermeende oneerlijke woningverdeling. Pasgetrouwde stelletjes, zo luidt de klacht, moeten jarenlang wachten op een huurhuis, terwijl steeds meer buitenlandse arbeiders door huisjesmelkers opgekochte panden bevolken. In met name enkele oude wijken is het percentage buitenlanders in korte tijd opgelopen tot meer dan 40% van de bevolking!

Racistische havenarbeiders besloten om de aanval in te zetten en vallen de Turkse gastarbeiders in hun wijk aan. Een Turkse woning wordt binnen gevallen, de inboedel gooien de havenarbeiders op straat. Racistische woorden schreeuwen ze tegen de bewoners van de wijk. De Turken kunnen niets doen dan machteloos toekijken. De politie doet in eerste instantie niets. Ruiten van Turkse woningen worden vernietigd, dreigingen worden gebruld en gastarbeiders krijgen te horen dat ze moeten ''oprotten''. Pas na meer bedreigingen besluit de politie om in te grijpen. 72 havenarbeiders worden opgepakt en afgevoerd!

Door de neoliberale veranderingen krijgen Nederlandse arbeiders het zwaarder. Zorgkosten stijgen door de pritvatisering van de sociale zekerheid. De arbodiensten worden in 1994 geprivatiseerd en een jaar later worden de Nationale Spoorwegen opgesplitst. Waar de sociaal democratie vroeger aan de kant van de arbeiders stond, blijkt de PvdA nu een trouwe bondgenoot van het neoliberalisme te zijn. Wim Kok en zijn sociaal democraten zijn er heilig van overtuigd dat marktwerking voor lagere lasten zal zorgen. Dit zou een grote leugen blijken. Door de verrechtsing van de sociaal democratie en de ondergang van het stalinisme, ontstaat een vacuüm op politiek links. De ex-maoïstische SP weet wat stemmers te winnen, maar ondanks dat blijven veel arbeiders stemmen op de Partij van de Arbeid, want dat is toch ''HUN'' partij?

Nederlandse arbeiders waren nooit echt blij met de EU. Tijdens een referendum over de Europese Grondwet in 2005 stemde Nederland TEGEN, net als Frankrijk. Maar dat hield de aanhangers van de EU niet tegen. De Europese Grondwet kreeg een nieuwe naam en werd doorgedrukt. Het verdrag van Lissabon gaf de EU precies die macht waar Nederland en Frankrijk tegengestemd hadden. Met de uitbreiding van de Unie in 2004 en 2007 kwamen Oost Europese landen erbij. Rechtse nationalisten waren daar natuurlijk niet blij mee. Ook de linkse nationalisten ( SP in Nederland ) waren niet te tevreden. Maar het internationale kapitalisme was wel bij, want Poolse arbeiders werken beter dan Nederlandse arbeiders. Voor slechts 1400 euro bruto per maand, wil een Poolse arbeider best 40 uur per week harde arbeid verrichten. Een Nederlandse arbeider zou niet voor het minimumloon, harde fysieke arbeid willen doen!

Een andere bekend verwijt is dat Oost Europeanen crimineel zijn. Vooral Roemenen en Bulgaren worden gezien als potentieel gevaarlijk. Deze landen zijn na de ondergang van het stalinisme, zeer kapitalistisch geworden. Het geld bepaald het leven in Roemenië en Bulgarije. Sociale voorzieningen die onder het stalinisme toegankelijk waren voor iedereen, zijn nu alleen beschikbaar voor mensen met geld. In 2013 wordt geschat dat bijna de helft van alle Bulgaarse arbeiders in de armoede terecht komt. Dat houdt in dat ze geen geld hebben voor basis levensbehoeften. Ongeveer 40% van alle Roemeense arbeiders leeft van een laag tot zeer laag loon. In de Republiek Bulgarije leven ongeveer 49% van alle mensen op een laag tot zeer laag inkomen! 

Omdat deze mensen zo weinig hebben zoeken ze heil in het westen. In het ''rijke'' Nederland zijn veel Roemenen en Bulgaren bereid om voor minimumloon te werken. Want voor hun is dat een zeer royaal salaris. Maar vroeg of later zullen ze merken dat ze kosten hebben in Nederland. Huurkosten, kosten voor voedsel en levensonderhoudt. Dan zullen ook Oost-Europeanen merken dat leven op het minimumloon geen pretje is. Daarom willen wij revolutionair socialisten dat we samen strijden tegen het kapitalisme. Nederlandse, Roemeense en Bulgaarse arbeiders moeten gemeenschappelijk strijden. Het kapitalisme wil verdeeldheid tussen de Nederlandse arbeider en de Oost Europeaanse arbeider. Rechts tuig zoals dat van Geert Wilders en Marine Le Pen, willen juist dat er verdeeldheid is binnen de arbeidersklasse. Verdeel en heers, dat is de tactiek van het kapitalisme en extreem rechts staat daar pal voor!



Gast arbeiders kwamen in de jaren 60. Ze leefde in slechte huizen 
en dachten ooit teruggestuurd te worden!

Strijd, Solidariteit, Socialisme

Strijd, Solidariteit, Socialisme