Jan Marinissen ging persoonlijk op bezoek bij het 50.000 SP lid in 2007. Dat was natuurlijk een mijlpaal voor een partij die in 1987 minder dan 15.000 leden bezat. In 20 jaar had de SP meer dan 35.000 aanhangers gewonnen en dat was extreem voor een politieke partij. Veel Nederlanders hadden ook hoop dat met de SP iets radicaals zou gaan veranderen in Den-Haag. Maar ondanks de winst van de partij, bleef alles bij het oude in politiek Den-Haag. Hiervoor waren verschillende oorzaken!
Ten eerste was er de mislukte coalitieonderhandelingen met de PvdA en het CDA. Veel Nederlanders hadden de SP graag in een regering gezien. Ook Jan Marijnissen had dit gewild, hij had meer water bij de wijn moeten doen, aldus de rechtse media die de SP verweet te standvastig te zijn. Zo kwam de ''Sociaaldemocratische'' Partij niet in het kabinet; Balkenende drie. Het beeld dat de media schetste had invloed op de kiezers. Die vonden dat de SP meer compromissen had moeten sluiten, terwijl in werkelijkheid Marijnissen dan niets had kunnen doen, tegen de neoliberale bezuinigingen die Jan Peter Balkenende doorvoerde. De SP zou medeverantwoordelijk geworden zijn voor het neoliberalisme van PvdA & CDA en dat zou ook stemmen gekost hebben!
Ten tweede begon in 2007 ook het eerste grote offensief van de media tegen de SP. Zo werd de afdrachtsregeling aan de kaak gesteld en ook Jan Marijnissen werd als stalinistische leider afgebeeld. Volgens de media was de SP geen democratische partij en zou Marijnissen als een absolute heerser alles bepalen. Natuurlijk was dit beeld foutief, maar doordat er bij de SP wel gedaan wordt aan top-down beleid, kwam de partij in een negatief beeld. Daarnaast waren er wel verhalen over revolutionair socialisten die te maken kregen met bureaucratische partijleiders, die hun de mond probeerde te snoeren. De Internationale Socialisten hadden geprobeerd om binnen de SP te werken. Maar de partij tolereert geen socialistische organisaties binnen de SP. Zeker als het gaat om revolutionairen die de sociaal democratische koers bekritiseren!
Het media offensief deed de partij geen goed en in 2010 hadden al 4.000 leden de SP verlaten. Agnes Kant kon het tij niet keren. Ze was niet geschikt als partijleidster en doordat de SP geen duidelijke socialistische ideologie hanteert, probeerde men wanhopig om aansluiting te zoeken bij de Partij van de Arbeid onder Wouter Bos. De PvdA wou echter helemaal niet met de linkse SP optrekken. Nee, de sociaal democraten waren al jaren goed bevriend met neoliberale vrienden zoals het CDA en ook VVD/D66. Emile Roemer wist de boel weer op orde te krijgen, maar de schade was gedaan. Tien zetels verloor de SP bij de tweede kamer verkiezingen van 2010. Veel arbeiders zagen geen alternatief meer in de politiek, dat was te zien aan de opkomst. Vijf procent van alle stemmers kwam niet eens stemmen. Ook won de rechts nationalistische PVV veel protest stemmen!
Twee jaar later waren weer verkiezingen nadat de PVV geen verantwoordelijkheid wou nemen voor harde bezuinigingen. SP leek weer te groeien, zeker omdat vele de pest hadden gekregen aan Mark Rutte. Maar de media wist SP leider Roemer neer te zetten als slappe politicus, dus werd Diederik Samsom ( PvdA ) opeens het gezicht van politiek links, tegen de rechtse Mark Rutte. Het was een slimme zet van de burgerlijke media, om de neoliberale Samsom te maskeren als linkse strijder. De slapheid van Emile Roemer bleek helaas werkelijkheid, want de voormalige leerkracht kon geen harde taal uitslaan. Te aardig, te zachtgekookt voor de harde politiek. De SP zakte weg en de PvdA was opeens weer progressief en links in haar propaganda. Natuurlijk wisten revolutionair socialisten wel beter, maar veel Nederlanders kozen vanuit een domme strategische zet voor Diederik Samsom en zijn (a)sociaal democraten!
De SP won geen zetels en verloor ook geen zetels. Emile Roemer beweerde dat ze stand gehouden hadden, maar in werkelijkheid had de SP verloren. Verloren omdat ze geen strijdvaardig socialistisch alternatief hadden geboden en omdat ze Samsom niet keihard aanvielen op het neoliberalisme dat de PvdA sinds eind jaren 80 steunt. Daarnaast had men moeten wijzen op het feit dat de PvdA zeker met de VVD in zee zou gaan, wat ook gebeurde in het kabinet Mark Rutte 2. Ondertussen hadden al 6.000 leden de SP verlaten. Vele voelde zich niet thuis in een partij die toch niets leek voor elkaar te krijgen. Daarnaast was er soms ook kritiek op de manier waarop het partijbestuur met andersdenkenden omging. Ook de revolutionair socialisten van Socialistisch Alternatief kregen dit te merken. Ze kregen te horen dat hun group een ''partij in een partij'' was en dus kregen leden de keus, kiezen voor de SP of Socialistisch Alternatief. Wie weigerde te kiezen werd geroyeerd. Het leidde ertoe dat velen voor de SP kozen en hierdoor marginaliseerde Socialistisch Alternatief enorm!
Zowel de Internationale Socialisten als Socialistisch Alternatief, zijn geen politieke partijen en hebben nooit geprobeerd om tegen de SP te strijden. Ze hadden juist altijd opgeroepen om op de SP te stemmen sinds de jaren 90. Socialistisch Alternatief ontstond uit de groep Offensief en was een socialistische tendentie binnen de PvdA, totdat die het socialisme voorgoed opzij zette. De Internationale Socialisten ontstonden eind jaren 80 en zijn tegenwoordig de grootste revolutionair socialistische organisatie in Nederland. Dat de SP deze groepen weigert heeft meer te maken met het feit dat het partijbestuurt, het niet prettig vindt dat socialisten zich buiten de SP organiseren rond ideeën, die het bestuur al opgegeven heeft. Men doet ook niet meer aan socialistische scholing en daarom zijn veel SP leden geen echte socialisten te noemen. Sociaal democraten kun je ze noemen!
2.000 SP'ers verlieten de partij tussen 2012 en 2015. Als de partij nu eens strijdvaardig en socialistisch zou worden dan trekt dat arbeiders aan. Met duidelijke taal en standpunten win je stemmen. Natuurlijk is de huidige ''Sociaaldemocratische'' Partij nog best links en blijven ze goede standpunten hebben. Maar de manier waarop ze die standpunten uitstraalt is verslapt. Ook beperkt de SP haar activiteiten meer tot het parlement en ziet men de partij alleen nog tijdens enkele acties en verkiezingen op straat!
Revolutionair wil men niet meer zijn. Vermoedelijk uit angst om ''extreem links'' genoemd te worden door de kapitalistische media. Dus is de partij heel braaf, links populistisch zelf. Dat blijkt wel uit het feit dat de SP geen stelling neemt tegen de racistische karikatuur Zwarte Piet en ook geen massademonstraties organiseert voor Syrische vluchtelingen. Men durft geen opvattingen te hanteren die wel socialistisch van aard zijn, maar niet goed vallen bij het verrechtste electoraat. Praten over socialisme doet men bij de SP al bijna 20 jaar niet meer, althans niet in de openbaarheid. De partij zal wel gaan denken dat het woord socialisme niet meer aanslaat. Dit is precies wat de rechtse PvdA beweerde, wat door de gehele kapitalistische media werd verspreidt. In de jaren 80 zag je nog propagandateksten zoals; ''Op naar het socialisme'' bij zowel de PSP, CPN, PvdA en ook de SP. Maar tegenwoordig herinnert alleen nog artikel 3 van de statuten aan het doel van de ''Sociaaldemocratische'' Partij, het realiseren van een socialistische maatschappij in Nederland!
Een belangrijke verandering is te vinden in de huidige beginselen genaamd; Heel de mens. Kernvisie van de SP uit 1999. Daarin werd niet meer gesproken over een planeconomie, de nationalisatie van de productiemiddelen en ook het woord socialisme kwam niet meer voor. In feit had de SP dus in 1999 afstand genomen van het marxistische socialisme en zocht men naar een vorm van nationale sociaal democratie. Want dat is nog wel over uit het stalinistische tijdperk, een nationale kijk op zaken. Internationaal is de SP nooit geweest. Ze verwerpen de Europese Unie, maar komen niet met een socialistische visie op een verenigd Europa. Revolutionair socialisten pleiten juist voor een socialistisch Europa onder controle van de arbeidersklasse, maar de SP wil slechts samenwerken en veel zaken nationaal houden!
Delen uit het programma: Handvast 2000 - 1989
''De overheid garandeert aan iedereen werk. Naast een recht op werk is er ook een plicht tot werken voor wie daartoe in staat is. Iedereen ontvangt voor het werk een redelijke beloning. Het principe 'loon naar werken' zal in alle gevallen worden toegepast. Het hoogste salaris bedraagt niet meer dan het drievoudige van het laagste. Iedereen levert naar vermogen een bijdrage aan de gemeenschappelijke rijkdom waaruit de gemeenschap de noodzakelijke voorzieningen kan betalen. Er wordt slechts één belasting geheven: inkomstenbelasting. Iedere burger die door omstandigheden niet in staat is om in zijn of haar levensonderhoud te voorzien kan aanspraak maken op door de overheid gegarandeerd inkomen en sociale zekerheid. Dit is geen gunst, maar een recht''
Wie dit lees kan moeilijk geloven dat dit door de huidige SP werd geschreven. Maar inderdaad, dit was de Socialistische Partij voordat ze het gehele marxistische socialisme overboord wierp. ''Handvast 2000'' werd uiteindelijk opzij gezet door ''Heel de Mens'' uit 1999, dat veel gematigder in toon is en de partij in feite sociaal democratiseerde!
Als de partij zich toleranter had opgesteld voor de kritiek van revolutionair socialisten en zich niet beperkt tot sociaal democratisch gedrag, dan waren zoveel leden niet weggelopen. Hoewel veel Nederlanders de SP een warm hart toedragen, is bij vele nog niet de overtuiging dat de SP het beter kan. Natuurlijk is dit niet alleen de schuld van de partij. Ook de media speelt een smerig spel door steeds maar weer te beweren dat je niets tegen het neoliberale kapitalisme kunt doen. De markt God is en concurrentie altijd Koning moet blijven. Dat de banken heilig zijn en altijd privé bezit horen te zijn. Dat je niet mag komen aan de miljarden aan eigen vermogen van kapitalistische families en dat je juist lagere belastingen moet invoeren om zo het kapitaal tevreden te houden!
Revolutionair socialisten zullen pleiten voor een socialistische partij en geen sociaal democratische partij. Helaas is de huidige SP geen socialistische partij meer. Sinds ze Handvast 2000 opzij hebben gezet en allerlei burgerlijke opvattingen hebben overgenomen, zal deze partij niet meer leden winnen. Gezien de huidige peilingen zal ook het zetel aantal niet groeien. Dan zal de SP altijd een kleine partij blijven, terwijl er zoveel potentiaal is!
SP congres 1987, toen men nog socialistisch durfde te denken!
